오늘의 말씀^^
33. 내가 평생토록 여호와께 노래하며 내가 살아 있는 동안 내 하나님을 찬양하리로다
Today’s Word^^
33 I will sing to the LORD all my life; I will sing praise to my God as long as I live.
시편 104편
1. 내 영혼아 여호와를 송축하라 여호와 나의 하나님이여 주는 심히 위대하시며 존귀와 권위로 옷 입으셨나이다
2. 주께서 옷을 입음 같이 빛을 입으시며 하늘을 휘장 같이 치시며
3. 물에 자기 누각의 들보를 얹으시며 구름으로 자기 수레를 삼으시고 바람 날개로 다니시며
4. 바람을 자기 사신으로 삼으시고 불꽃으로 자기 사역자를 삼으시며
5. 땅에 기초를 놓으사 영원히 흔들리지 아니하게 하셨나이다
6. 옷으로 덮음 같이 주께서 땅을 깊은 바다로 덮으시매 물이 산들 위로 솟아올랐으나
7. 주께서 꾸짖으시니 물은 도망하며 주의 우렛소리로 말미암아 빨리 가며
8. 주께서 그들을 위하여 정하여 주신 곳으로 흘러갔고 산은 오르고 골짜기는 내려갔나이다
9. 주께서 물의 경계를 정하여 넘치지 못하게 하시며 다시 돌아와 땅을 덮지 못하게 하셨나이다
10. 여호와께서 샘을 골짜기에서 솟아나게 하시고 산 사이에 흐르게 하사
11. 각종 들짐승에게 마시게 하시니 들나귀들도 해갈하며
12. 공중의 새들도 그 가에서 깃들이며 나뭇가지 사이에서 지저귀는도다
13. 그가 그의 누각에서부터 산에 물을 부어 주시니 주께서 하시는 일의 결실이 땅을 만족시켜 주는도다
14. 그가 가축을 위한 풀과 사람을 위한 채소를 자라게 하시며 땅에서 먹을 것이 나게 하셔서
15. 사람의 마음을 기쁘게 하는 포도주와 사람의 얼굴을 윤택하게 하는 기름과 사람의 마음을 힘있게 하는 양식을 주셨도다
16. 여호와의 나무에는 물이 흡족함이여 곧 그가 심으신 레바논 백향목들이로다
17. 새들이 그 속에 깃들임이여 학은 잣나무로 집을 삼는도다
18. 높은 산들은 산양을 위함이여 바위는 너구리의 피난처로다
19. 여호와께서 달로 절기를 정하심이여 해는 그 지는 때를 알도다
20. 주께서 흑암을 지어 밤이 되게 하시니 삼림의 모든 짐승이 기어나오나이다
21. 젊은 사자들은 그들의 먹이를 쫓아 부르짖으며 그들의 먹이를 하나님께 구하다가
22. 해가 돋으면 물러가서 그들의 굴 속에 눕고
23. 사람은 나와서 일하며 저녁까지 수고하는도다
24. 여호와여 주께서 하신 일이 어찌 그리 많은지요 주께서 지혜로 그들을 다 지으셨으니 주께서 지으신 것들이 땅에 가득하니이다
25. 거기에는 크고 넓은 바다가 있고 그 속에는 생물 곧 크고 작은 동물들이 무수하니이다
26. 그 곳에는 배들이 다니며 주께서 지으신 리워야단이 그 속에서 노나이다
27. 이것들은 다 주께서 때를 따라 먹을 것을 주시기를 바라나이다
28. 주께서 주신즉 그들이 받으며 주께서 손을 펴신즉 그들이 좋은 것으로 만족하다가
29. 주께서 낯을 숨기신즉 그들이 떨고 주께서 그들의 호흡을 거두신즉 그들은 죽어 먼지로 돌아가나이다
30. 주의 영을 보내어 그들을 창조하사 지면을 새롭게 하시나이다
31. 여호와의 영광이 영원히 계속할지며 여호와는 자신께서 행하시는 일들로 말미암아 즐거워하시리로다
32. 그가 땅을 보신즉 땅이 진동하며 산들을 만지신즉 연기가 나는도다
33. 내가 평생토록 여호와께 노래하며 내가 살아 있는 동안 내 하나님을 찬양하리로다
34. 나의 기도를 기쁘게 여기시기를 바라나니 나는 여호와로 말미암아 즐거워하리로다
35. 죄인들을 땅에서 소멸하시며 악인들을 다시 있지 못하게 하시리로다 내 영혼아 여호와를 송축하라 할렐루야
https://youtu.be/j6momx45jFQ
PSALM 104
1 Praise the LORD, O my soul. O LORD my God, you are very great; you are clothed with splendor and majesty.
2 He wraps himself in light as with a garment; he stretches out the heavens like a tent
3 and lays the beams of his upper chambers on their waters. He makes the clouds his chariot and rides on the wings of the wind.
4 He makes winds his messengers, flames of fire his servants.
5 He set the earth on its foundations; it can never be moved.
6 You covered it with the deep as with a garment; the waters stood above the mountains.
7 But at your rebuke the waters fled, at the sound of your thunder they took to flight;
8 they flowed over the mountains, they went down into the valleys, to the place you assigned for them.
9 You set a boundary they cannot cross; never again will they cover the earth.
10 He makes springs pour water into the ravines; it flows between the mountains.
11 They give water to all the beasts of the field; the wild donkeys quench their thirst.
12 The birds of the air nest by the waters; they sing among the branches.
13 He waters the mountains from his upper chambers; the earth is satisfied by the fruit of his work.
14 He makes grass grow for the cattle, and plants for man to cultivate-- bringing forth food from the earth:
15 wine that gladdens the heart of man, oil to make his face shine, and bread that sustains his heart.
16 The trees of the LORD are well watered, the cedars of Lebanon that he planted.
17 There the birds make their nests; the stork has its home in the pine trees.
18 The high mountains belong to the wild goats; the crags are a refuge for the coneys.
19 The moon marks off the seasons, and the sun knows when to go down.
20 You bring darkness, it becomes night, and all the beasts of the forest prowl.
21 The lions roar for their prey and seek their food from God.
22 The sun rises, and they steal away; they return and lie down in their dens.
23 Then man goes out to his work, to his labor until evening.
24 How many are your works, O LORD! In wisdom you made them all; the earth is full of your creatures.
25 There is the sea, vast and spacious, teeming with creatures beyond number-- living things both large and small.
26 There the ships go to and fro, and the leviathan, which you formed to frolic there.
27 These all look to you to give them their food at the proper time.
28 When you give it to them, they gather it up; when you open your hand, they are satisfied with good things.
29 When you hide your face, they are terrified; when you take away their breath, they die and return to the dust.
30 When you send your Spirit, they are created, and you renew the face of the earth.
31 May the glory of the LORD endure forever; may the LORD rejoice in his works--
32 he who looks at the earth, and it trembles, who touches the mountains, and they smoke.
33 I will sing to the LORD all my life; I will sing praise to my God as long as I live.
34 May my meditation be pleasing to him, as I rejoice in the LORD.
35 But may sinners vanish from the earth and the wicked be no more. Praise the LORD, O my soul. Praise the LORD.
https://youtu.be/yd567JT-7Bc
MGA SALMO 104
Pagdayeg alang sa Magbubuhat
1 Dayga ang Ginoo, O akong kalag!
O Ginoo nga akong Dios, pagkagamhanan mo gayod!
Nagsul-ob ka sa kahalangdon ug himaya
2 ug nagbisti sa kahayag.
Gibukhad mo ang kalangitan sama sa tolda
3 ug gibuhat mo ang imong puloy-anan diha sa ibabaw sa katubigan.
Ang mga panganod mao ang imong karwahi
ug nagsakay ka sa mga pako sa hangin.
4 Ang hangin mao ang imong mensahero
ug ang mga kilat mao ang imong sulugoon.
5 Gipahiluna mo pag-ayo ang kalibotan diha sa iyang sukaranan
ug dili gayod kini matarog.
6 Gitabon mo niini ang kadagatan sama sa panapton
ug natabonan sa tubig ang kabukiran.
7 Apan sa dihang gibadlong mo ang katubigan, nanibog sila;
pagkabati nila sa imong tingog nanagan sila.
8 Milatas sila sa kabukiran lugsong ngadto sa kawalogan,
sa dapit nga giandam mo kanila.
9 Nagbutang kag utlanan nga dili nila malapas
aron dili nila kalunopan pag-usab ang kalibotan.
10 Gipadagayday mo ang mga tubod diha sa kawalogan
ug gipabuhagay ang mga tubig taliwala sa kabungtoran.
11 Nagtagbaw kini sa kauhaw sa mga ihalas nga mananap;
ang mga ihalas nga asno manginom niini.
12 Sa kakahoyan duol niini,
nagsalag ug nag-awit ang kalanggaman.
13 Gikan sa imong puloy-anan sa langit,
gipaulanan mo ang kabukiran,
ug ang yuta napuno sa imong mga panalangin.
14 Gipatubo mo ang mga balili aron sibsibon sa kahayopan,
ug ang mga tanom nga magamit sa tawo
aron makapatubo siya niini ug makakuhag pagkaon.
15 Makahimo siyag bino aron malipay siya
ug makakuhag lana sa olibo aron magmaya siya
ug makahimog pan nga makapalig-on kaniya.
16 Nakadawat ug madagayaong ulan ang mga sidro sa Lebanon
nga gitanom sa Ginoo.
17 Nagsalag didto ang kalanggaman;
ang mga langgam nga tabon nagsalag diha sa mga kahoy.
18 Ang mga ihalas nga kanding nagpuyo sa habog nga kabukiran
ug ang mga kuneho nanago sa mga lungib sa kapangpangan.
19 Gibuhat mo ang bulan aron mahimong ilhanan sa panahon,
ug ang adlaw nasayod kanus-a siya mosalop.
20 Gibuhat mo ang kangitngit nga mao ang gabii,
ang panahon sa pagpanggula sa mga ihalas nga mananap.
21 Mongulob ang mga batan-ong liyon,
samtang mangita sa pagkaon nga gihatag sa Dios kanila.
22 Inigsidlak sa adlaw
mamauli sila ug mamahulay sa ilang mga lungib.
23 Ang mga tawo manggula
aron pagtrabaho hangtod sa gabii.
24 O Ginoo, pagkadaghan sa mga butang nga imong gibuhat!
Diha sa kaalam gibuhat mo silang tanan!
Napuno ang yuta sa imong mga binuhat.
25 Anaa ang kadagatan, dako ug lapad kaayo,
diin nagpuyo ang dili maihap nga mga binuhat,
gagmay ug dagko.
26 Molawig niini ang mga barko,
ug nagduladula diha niini ang Lebiatan,
ang dakong mananap nga imong gibuhat.
27 Silang tanan nagsalig kanimo
sa pagkaon nga ilang gikinahanglan sa matag karon ug unya.
28 Gihatagan mo silag pagkaon
ug nangatagbaw sila.
29 Malisang sila kon mobiya ka kanila;
kon kuhaan mo silag ginhawa, mangamatay sila
ug mobalik sa abog nga maoy ilang gigikanan.
30 Sa paghatag mo kanilag gininhawa, nahimo silang buhi;
ikaw ang naghatag ug bag-ong kinabuhi sa kalibotan.
31 Motunhay unta hangtod sa kahangtoran ang himaya sa Ginoo!
Malipay unta siya sa iyang nabuhat!
32 Inigtan-aw niya sa kalibotan, mokurog kini;
inighikap niya sa kabukiran, mobugwak kini ug aso.
33 Awitan ko ang Ginoo sa tibuok kong kinabuhi;
awitan kog mga pagdayeg ang akong Dios samtang buhi pa ako.
34 Malipay unta siya sa akong pamalandong
kay ang akong kalipay naggikan man kaniya.
35 Malaglag unta ang mga makasasala gikan sa yuta;
mahanaw unta ang mga daotan!
Dayga ang Ginoo, O akong kalag!
Dayga siya!